آخرین مطالب
امکانات وب
در شریعت راشدان همان عاشق بندگان
از شریعت همانا منزل آنان می یابند
مبادر به نماز ، همان بنده مؤمنان
به خانه مینوی باری امید می دارند
ملک الموت با فرمان چون بستاند از من جان
مرا در گور نهاده دور بگردند پس اخوان
چون بگذرند هفت قدم خبر دهند پس از آن
نکیر _ منکر آمده داخل از من می پرسند
نکیر _ منکر چنانچه سؤال از من نمایند
با آن گرز آتشین بر سر من بکوبند
از صاعقه همانا گر جان و تن بسوزند
جان مرا در لحد باری آنان می سوزند
چار صد و چهل و دو مرسل ، نبی ، پیغمبر
نمانده اند هیچکدام دنیا مانده پشت سر
« کلّ نفس ٍذائقه الموت » بکن تو باور
اندر قرآن بدینسان باری انذار فرمایند
از شرع و از طریقت باری بیان نموده
از حقیقت همانا قرآن کلام ببوده
باری نور محمد جهان را پر بکرده
از آن پرتو همانا دو عالم را می سازند
خوش دولت است پادشاه چنانچه در ولایت
عادل بوده چو مؤمن باری کند قضاوت
چنان قاضی از ملت تحصیل کند رضایت
با این رضا رضوان را باری بدست می آرند
بندگان با ایمان وقتی نماز بخوانند
از هیبت خداوند پریده رنگ بمانند
زین بندگی نزد حق این لیاقت بيابند
پیش آمده حوریان در برشان می گیرند
آنکه جاهل بباشد قدر نماز کی داند ؟
در هر نماز همانا ایمان ، خلوص می باید
اگر گویند « الصلوة » غافل رفته می خوابد
این غافلان عمر خود باری بباد می بازند
بنده خدا ، خواجه احمد ، ادامه ده به طاعت
باری بدان همانا نزدیک شده قیامت
از جان گذر تا یابی باری به حق قرابت
اهل طاعت همانا به حق نزدیک می باشند
برچسب : حكمت 77,حكمت 77 نهج البلاغه, نویسنده : hmshadkamo بازدید : 175